Cztery style pływackie a mięśnie. Jak powinny wyglądać style pływackie, żeby wyrzeźbić sylwetkę?

Style pływackie — jakie mięśnie pracują?

Style pływackie a mięśnie - ta kwestia porusza wiele osób, które rozważają wybór pływania jako sportu, który ma pomóc rozbudować sylwetkę i schudnąć. Jak wygląda kwestia style pływania a mięśnie?

Pływanie jest sportem bezpiecznym, skutecznym w rozbudowie mięśni i polecanym przy problemach z kręgosłupem. Jest niesamowicie relaksujące, a niektórzy nazywają je nawet sportem terapeutycznym. Style pływackie pomagają rozbudować ciało w harmonijny sposób, dają rozbudowane ramiona, idealnie wyrzeźbione plecy, mocne nogi i pośladki i płaski brzuch. Wystarczy spojrzeć na harmonijnie ukształtowane sylwetki zawodowych pływaków.

Pływanie angażuje do pracy prawie wszystkie mięśnie. Można określić je jako średnio intensywny trening całego ciała. Pomaga utrzymywać prostą postawę ciała, przez to, że wzmacnia mięśnie głębokie i mięśnie górnej części ciała. Uczy prawidłowego, głębokiego oddechu. Oczywiście tutaj trzeba zaznaczyć, że poprawna technika i prawidłowo wykonywane style pływackie są kluczowe.

Style pływackie — jakie mięśnie są angażowane do pracy?
⦁ Mięśnie głębokie, czyli mięśnie core, otaczające kręgosłup oraz mięśnie dolnej części pleców pomagają utrzymać opływowy kształt ciała pływaków i zmniejszyć opór wody.
⦁ Mięśnie ramion pracują szczególnie intensywnie podczas wchodzenia w taflę wody i pracy przy sięganiu daleko przed siebie, jeśli staramy się pływać szybko.
⦁ Przedramiona pracują, kiedy nadajemy ciału napęd. Podobnie jak mięśnie nóg.
⦁ Górne mięśnie grzbietu stabilizują ramiona przy każdym stylu pływackim.
⦁ Mięśnie pośladkowe są napinane, kiedy łapiemy równowagę w wodzie i pomagają się rozpędzić.

Ile jest stylów pływania? 4 style pływackie

Cztery style pływackie, czyli podstawowe style pływackie to: styl klasyczny, czyli żabka, styl pływacki kraul, styl grzbietowy oraz styl motylkowy, czyli delfin. Jest także styl pływania piesek, który sprawdza się na krótkich dystansach. Wymaga szybkiej pracy rąk i nóg w małych zakresach i utrzymania głowy nad powierzchnią wody.

Style pływackie opis:

1. Style pływackie żabka - jest to najpopularniejszy styl pływacki, od niego często zaczynamy naukę na basenie. Podstawowym błędem, który popełnia wiele osób, jest nieprawidłowa technika tego stylu pływackiego, bo podczas pływania żabką nie powinniśmy mieć cały czas wynurzonej głowy — to prowadzi do niepotrzebnego napięcia mięśni szyi i karku. Nasz odcinek lędźwiowy nie powinien być wygięty.

Na czym polega prawidłowo wykonany styl klasyczny? Zaczynasz, jak w każdym stylu, od odepchnięcia się od ściany basenu i wykonania ślizgu po wodzie. Napinasz brzuch, żeby utrzymać prostą postawę ciała i żeby nogi nie opadały. Przy każdym wynurzeniu rękami zataczasz koła, to ten ruch rąk ułatwia wypchnięcie ciała do góry. Do tego dochodzi praca nóg — także kolista. Ciało powinno ślizgać się po wodzie.

2. Style pływackie kraul - podstawą nauki powinno być utrzymanie prostej sylwetki na wodzie, dzięki zaangażowaniu mięśni głębokich, czyli core. Następnie dochodzi naprzemienna praca rąk z rotacją barków. To ręce nadają stylowi pływackiemu kraul rytm. Nogi poruszają się tylko wtedy, kiedy jest ruch rąk.

3. Style pływackie grzbietowy - w tym stylu pływackim leżymy na wodzie na plecach. Kluczowe jest utrzymanie napiętego brzucha, żeby ręce i nogi utrzymywały się przy powierzchni wody. Główną pracę wykonują także, jak przy stylu pływackim kraul, ręce, ale to ruchy nóg, przypominające kopnięcie czy strzepnięcie czegoś ze stopy pomagają się posuwać.

4. Styl motylkowy, czyli delfin - styl pływacki delfin jest uznawany za najtrudniejszy i zarezerwowany dla zawodowych pływaków. Zaczynamy od utrzymania ciała na wodzie w linii prostej. Ruch rąk może być dowolny — pływak może w taki sposób zataczać koła, jak chce. Warto trzymać się jednak zasady, żeby ręce uginały się pod powierzchnią wody, a nad nią były wyprostowane. Kiedy kończymy pracę rąk, to robimy wykop z delikatnym uniesieniem bioder.

Style pływackie na zawodach

Pływacy startują w igrzyskach olimpijskich od samego ich początku, jednak nie od zawsze prezentowali swoje umiejętności i style pływackie w basenach. Pierwsze cztery olimpiady (od 1896 roku do 1906 roku) odbyły się w takich zbiornikach wodnych, jak Morze Śródziemne i Sekwana. Od 1908 r. zawody odbywały się na krytych pływalniach, ale w klasycznym, 50-metrowym basenie 14 lat później. Od tego czasu musiało upłynąć jeszcze parę lat, żeby organizatorzy ustawili linki torowe. Kobiety mogły startować w igrzyskach dopiero od 1912 roku, od olimpiady w Sztokholmie. Podczas niej pierwszy raz pływakom mierzono czas elektronicznie. Uczestnicy zawodów do 1940 roku musieli nosić strój zakrywający całe ciało, a gogle pływackie były dozwolone od 1976 roku.

Style pływackie na zawodach — styl dowolny i styl zmienny

Styl dowolny - pływak wybiera każdy styl pływacki poza stylem pływackim klasycznym, grzbietowym i motylkowym. Zazwyczaj jest to kraul. Dyskwalifikacja może nastąpić, jeśli zawodnik nie przestrzega szeregu zasad. Są to m.in. przeszkadzanie innym zawodnikom, chodzenie po dnie, niewynurzenie się podczas wyścigu czy niedotknięcie ściany podczas zawracania i po zakończeniu wyścigu.

Styl zmienny - pływanie zmienne łączy cztery style pływackie i odbywa się indywidualnie lub w sztafecie. Pływacy płyną po kolei stylami pływackimi:

⦁ stylem motylkowym, czyli delfinem
⦁ stylem grzbietowym
⦁ stylem klasycznym, czyli żabką
⦁ stylem dowolnym, zazwyczaj najszybszym, czyli kraulem

MW

Redakcja WP Fitness Dziennikarz Fitness

Polecane przez autora:

1. Seniorzy - czas na treningi! Specjalnie dla Was bezpłatne karnety
2. Wysoki poziom kreatyniny - co powinniśmy wykluczyć z diety?
3. Niebieska herbata - składniki odżywcze i właściwości

Zobacz wszystkie »