Dyskopatia lędźwiowa - co to jest? Przyczyny, objawy i leczenie

Dyskopatia lędźwiowa to bardzo często występująca choroba kręgosłupa. Objawia się m.in. silnym bólem kręgosłupa a także innymi przypadłościami. Jak wygląda leczenie dyskopatii i jakie są jej przyczyny?

Dyskopatia lędźwiowa dotyka najczęściej osób w wieku 30-50 lat (Fot. Albina Gavrilovic/Getty Images)

Dyskopatia lędźwiowa — co to jest?

Dyskopatia lędźwiowa jest jedną z częściej diagnozowanych chorób kręgosłupa. Dotyka młodszych i starszych, zazwyczaj w grupie wiekowej 30–50 lat, w takim samym stopniu kobiet, jak i mężczyzn. Jest to patologia krążka międzykręgowego, nazywanego w języku potocznym dyskiem. Tworzy się w wyniku uszkodzenia ciągłości pierścienia włóknistego, co w efekcie prowadzi do wydostania się jądra miażdżystego do kanału kręgowego. To schorzenie jest uznawane za wstęp do choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa.

Dyskopatia lędźwiowa – przyczyny

Do dyskopatii lędźwiowej bardzo często prowadzi niewłaściwy tryb życia — przesiadywanie długi czas w nieodpowiedniej pozycji, siedzący tryb życia i brak aktywności fizycznej.

Do czynników zwiększających ryzyko zachorowania zalicza się także otyłość, złą dietę, osteoporozę, dźwiganie ciężarów i zbyt duże obciążenie organizmu, stres oraz używki.

Dyskopatia lędźwiowa — objawy

Jednym z pierwszych objawów dyskopatii jest ból w dwóch miejscach — w odcinku lędźwiowym oraz lędźwiowo-krzyżowym kręgosłupa. Najczęściej występuje w postaci silnego ucisku. Ból jest mniej uciążliwy po przyjęciu pozycji leżącej, nasila się zaś w czasie chodzenia.

Dodatkowo mogą pojawić się takie objawy jak: drętwienie i kłopoty z czuciem w kończynach dolnych. W zależności od stanu zaawansowania może dojść do niedowładu niektórych grup mięśni. Zdarzają się także przypadki, w których może wystąpić skrzywienie kręgosłupa w kierunku strony objętej chorobą, a także silne napięcie w okolicy mięśni przykręgosłupowych. Chory może się skarżyć na jeden z wymienionych objawów lub kilka.

Dyskopatia lędźwiowa — leczenie

Ze względu na fakt, że każdy przypadek może mieć nieco inny zestaw dolegliwości, a także o innym natężeniu, niektórzy pacjenci nie rozpoznają u siebie od razu choroby. Chorzy mogą czasem nie połączyć kilku objawów i nie dostrzec w tym jakiegoś powiązania. Jednak w przypadku silnego bólu, szczególnie takiego, który utrudnia normalne funkcjonowanie, zazwyczaj szybko decydują się na poradę u lekarza.

Choroba zdiagnozowana odpowiednio wcześnie może przynieść bardzo korzystne efekty. Zazwyczaj szybko zdiagnozowaną dyskopatię leczy się środkami przeciwbólowymi i przeciwzapalnymi. Zalecany jest także odpoczynek przez kilka dni. Pozytywnie działa też terapia ciepłem. Po ustąpieniu silnego bólu warto rozważyć rehabilitację, ćwiczenia ruchowe lub fizykoterapię. Zabiegi chirurgiczne są ostatecznością i dotyczą tylko bardzo krytycznych stanów.