Ryż, cena, policja, mięso – co mają ze sobą wspólnego?

Zaczęło się od RICE
R – rest (odpoczynek — unieruchomienie)
I – ice (lód – schładzanie)
C – compression (ucisk)
E – elevation (uniesienie)

PRICE dodało kolejny etap czyli ochrona (protection). Czasami możemy się jeszcze spotkać z takim postępowaniem. Obecnie jednak najczęściej stosowaną jest praktyka POLICE gdzie unieruchomienie zastąpiono optymalnym obciążeniem (OL – optimal loading).

Podczas unieruchomienia dochodzi do osłabnięcia siły mięśniowej, sztywności, zmniejszenia propriocepcji co opóźnia powrót do zdrowia. Wczesna mobilizacja i rehabilitacja funkcjonalna z odpowiednio dostosowanym obciążeniem daje zdecydowanie lepsze efekty. Niestety i ten typ postępowania nie jest idealny.

W uszkodzeniach ścięgien i więzadeł problematyczna jest część ICE (schładzanie, kompresja i uniesienie). Te trzy czynności zmniejszają przepływ krwi co znacząco wpływa na regenerację. Więzadła i ścięgna są tkankami słabo ukrwionymi, zmniejszenie obiegu krwi może spowodować przewlekłe problemy tych struktur. POLICE sprawdza się w przypadku mięśni, są one doskonale ukrwione. Obniżenie przepływu krwi jest wskazane, jeśli by o to nie zadbać to można doprowadzić do syndromu ciasnoty międzypowięziowej. O czym napiszę w następnym artykule.

W takim razie co jest dobrego dla więzadeł i ścięgien? Mięso!
MEAT czyli:

• Movement (ruch) – wcześnie wprowadzony stymuluje leczenie objętej chorobowo tkanki. Redukuje tworzenie się niewłaściwie zrośniętych włókien kolagenowych (blizn)
• Exercise (ćwiczenia) – mają podobne znaczenie jak ruch, dodatkowo wpływają na zmniejszenie ryzyka powtórnego urazu
• Analgesics (środki przeciwbólowe) – ważne żeby nie były połączone z lekami przeciwzapalnymi ponieważ te hamują proces leczenia się tkanek
• Treatment (leczenie) – tu sprawdzi się leczenie fizjoterapeutyczne, które zwiększy przepływ krwi co w efekcie będzie stymulować proces leczenia

Nie chcę żebyście brali wyższość któregoś z protokołów. W każdym przypadku będzie inaczej i nikt nie mówi, że nie można łączyć tych informacji. Ważne żeby wiedzieć jaka struktura jest uszkodzona i co chcemy uzyskać. Jeśli nie jesteście pewni co powinniście zrobić – zgłoście się do swojego fizjoterapeuty.

Bibliografia:

• Effectiveness of exercise therapy and manual mobilisation in acute ankle sprain and functional instability: A systematic review, Philip J van der Wees, Anton F Lenssen, Erik JM Hendriks
• Effect of accelerated rehabilitation on function after ankle sprain: randomised controlled trial. Chris M Bleakley, Seán R O’Connor, Mark A Tully
• Acute treatment of inversion ankle sprains: immobilization versus functional treatment, Jones M.H., Amendola A.S.