3 napary oczyszczające nerki — z mniszka lekarskiego, ze skrzypu polnego, z pietruszki

Najlepsze herbaty, które w naturalny sposób oczyszczają nerki, to napar z mniszka lekarskiego, skrzypu polnego i pietruszki pospolitej. Ich picie to jedna z metod zapobiegania chorobom ze strony układu moczowego.

Napar oczyszczający nerki (123RF)

Nerki to jeden z najważniejszych narządów wewnętrznych. Oczyszczają krew wskutek filtrowania, eliminują (wraz z moczem) toksyny, które gromadzą się w ciele człowieka. Biorąc pod uwagę fakt, jak ważne są dla funkcjonowania organizmu i zachowania zdrowia, ich prawidłowe działanie jest konieczne.

Siedzący tryb życia, zła dieta i niewystarczająca ilość przyjmowanych płynów to główne czynniki, które mogą mieć negatywny wpływ na zdrowie nerek (utrudniać ich pracę). Istnieją jednak naturalne sposoby, które pomagają oczyścić te organy (eliminują nadmiar odpadów) i przyczyniają się do usprawnienia ich funkcjonowania.

Napar z mniszka lekarskiego

Ziele to (głównie jego liście) charakteryzuje się właściwościami moczopędnymi i przeczyszczającymi. Sprzyja prawidłowemu funkcjonowaniu nerek (pobudza je do działania). Jego spożycie przyczynia się do usunięcia toksyn, szkodliwych produktów przemiany materii, poprzez mocz, co poprawia zdrowie (m.in. wzmacnia krew, reguluje ciśnienie krwi).

Zobacz również: Poznaj zasady skutecznego detoksu

Co ciekawe, mniszek lekarski usuwa nadmiar jonów sodu i jonów potasu, a jednocześnie uzupełnia niedobór potasu (składnika mineralnego; takiego efektu nie gwarantuje żaden dostępny lek urologiczny). Ziele to jest również naturalnym środkiem na problemy żołądkowe.

Zobacz też: Przepisy na napary odchudzające z ziół, owoców i warzyw

Odwar z korzenia mniszka lekarskiego

Żeby przygotować wywar z mniszka lekarskiego, należy dwie łyżki stołowe suszonych korzeni zalać połową litra wrzącej wody. Następnie przez około 10 minut gotujemy je na niewielkim ogniu pod przykryciem. Po upływie tego czasu odstawiamy napar do ostygnięcia, a dalej przecedzamy.

Aby zaobserwować korzystny wpływ mniszka lekarskiego na nerki, zaleca się pić jedną filiżankę naparu na czczo i kolejne dwie w ciągu dnia: po drugim śniadaniu i po kolacji.

Zobacz też: Z jakich produktów przygotować napar odchudzający?

Napar ze skrzypu polnego

Skrzyp jest dobrym stymulantem funkcji nerek dzięki właściwościom moczopędnym (usuwa toksyny z organizmu). Podobnie jak w przypadku mniszka lekarskiego, zaleca się pić napar z tego ziela w leczeniu m.in. infekcji układu moczowego, na przykład zapalenia. Skrzyp polny zapobiega tworzeniu się kamieni w drogach moczowych.

Przepis na herbatkę ze skrzypu

Dwie łyżeczki suszonego ziela skrzypu polnego zalewamy wrzącą wodą (około 250 ml). Pozostawiamy na kwadrans celem zaparzenia. Po upływie tego czasu odcedzamy napar. Gotowe.

Kiedy i w jakich porcjach spożywać napar ze skrzypu? Najlepiej pić go na czczo i następnie przyjmować dwie filiżanki w ciągu dnia — po drugim śniadaniu i po obiedzie. Jeśli chcemy zwiększyć efektywność ziołowej herbaty, możemy do jej przygotowania użyć obu wskazanych powyżej roślin leczniczych, czyli mniszka i skrzypu.

Napar z pietruszki zwyczajnej

Pietruszka zawiera silne przeciwutleniacze i składniki mineralne (wapń, magnez, potas), które wzmacniają nerki i stymulują pracę tego organu wewnętrznego. Napar z tej rośliny zaleca się osobom, które chcą oczyścić ten narząd i zapobiec chorobom, takim jak kamienie (ponadto zapobiega gromadzeniu się piasku w drogach moczowych). Zalety tej rośliny (zawartość witamin: A, B6, C i E) znały i doceniały już nasze babcie, które stosowały ją celem złagodzenia stanów zapalnych w drogach moczowych.

Zobacz też: Detoksykujący koktajl z pietruszki, który przygotujesz w 3 minuty

Przepis na napar z korzenia pietruszki

Łyżkę rozdrobnionego korzenia pietruszki zalewamy jedną i pół szklanki wrzącej wody. Pozostawiamy na 15 minut do zaparzenia. Następnie odstawiamy na dodatkowe 10 minut (celem ostudzenia). Po tym czasie przecedzamy. Gotowe.

Napar z korzenia pietruszki najlepiej pić dwa do trzech razy dziennie po uprzednim zjedzeniu czegoś (jednorazowo nie więcej niż pół szklanki).