Czy to pora na pora?

Por należy do roślin z rodziny czosnkowatych. Pochodzi z Azji Mniejszej, gdzie uprawiano już go 4500 lat temu. Do Europy dotarł za pośrednictwem Rzymu. Starożytni wiedzieli już, że por ma nie tylko bardzo oryginalny smak, ale również posiada właściwości lecznicze. Już Hipokrates stosował go w leczeniu gruźlicy, chorób nerek i krwawień z nosa.

Shutterstock

Por jest warzywem o smaku i właściwościach podobnych do cebuli. Jest jednak zdecydowanie łagodniejszy i do tego niskokaloryczny. 100 g pora to tylko 24 kcal.

Warzywo to jest cenione w dietach odchudzających, jak również bardzo pomocne w oczyszczaniu organizmu.

Por stosowany jest przy wszelkiego rodzaju zatruciach: grzybami, nieświeżym pokarmem, a nawet toksynami i ołowiem ze spalin samochodowych.
Jest bogaty w potas, witaminy A, C i K, wapń i kwas foliowy, olejek gorczycowy, które działają oczyszczająco i moczopędnie.
Mangan zwarty w porach, witamina C, witamina B6 i żelazo stabilizują poziom cukru we krwi.
Reguluje poziom cholesterolu we krwi.
Zawartość luteiny i zeaksantyny to kolejny argument dla zdrowia oczu.
Bardzo dobrze wpływa na układ odpornościowy i oddechowy, zalecany w stanach wyczerpania i rekonwalescencji.
Sok ze świeżych porów jest zalecany przy wszelkich dolegliwościach dróg moczowych, kamicy moczowej i dnie moczanowej.
Związek siarki, odpowiadający za zapach i smak pora, wykazuje liczne cenne właściwości, między innymi niszczy szkodliwe bakterie i grzyby w żołądku i jelitach.
Systematyczne jadanie pora wspaniale rozrzedza krew i zapobiega powstawaniu skrzepów. Dieta bogata w pory jest korzystna w dolegliwościach żył, zwłaszcza żylakach.
Medycyna ludowa uważa por za doskonały lek antyseptyczny stosowany do okładania ran. Przy ranach głębszych stosuje się okłady z liści gotowanych w mleku. Ciekawe. Nigdy nie lekceważę doświadczeń medycyny ludowej wypracowanych przez wiele pokoleń. :-)
Por zalecany jest przy schorzeniach jak: otyłość, czyraki, artretyzm, reumatyzm, hemoroidy, wrzody, niestrawność, zaparcia, dolegliwości dróg moczowych.

Ale, ale…

Pora powinny jednak unikać osoby, którym zlecono dietę lekkostrawną oraz cierpiące na choroby wątroby, mające bóle jelitowe i wzdęcia. Powoduje on gazy w dolnym odcinku przewodu pokarmowego. Również dzieciom poniżej lat 3. nie podawajmy pora w większych ilościach jako zasadniczej jarzynki.

Próbowaliście kiedyś podać białą część pora ugotowaną na parze jako jarzynę do obiadu? A zupę-krem z ciecierzycy z porem i ziemniakiem? A pory duszone w maśle?

Iwona Słowińska, dietetyczka serwisu potrafiszschudnac.pl