Metoda Dobrego Startu - co to jest i na czym polega?

Metoda Dobrego Startu ma na celu usprawnienie funkcji wzrokowych, słuchowych, a także dotykowo-kinestetyczno-ruchowych, poprzez wzajemną ich integrację. Dowiedz się, na czym dokładnie polega ta metoda i dla kogo jest przeznaczona?

Dzieci uczą się literek (Fot. svetikd/Getty Images)

Metoda Dobrego Startu: od piosenki do literki

Metoda Dobrego Startu została opracowana przez nauczycielkę T. Bugnet Van der Voort, pochodzącą z Francji. W czasach II wojny światowej kobieta szukała sposobu, by ułatwić swojemu uczniowi naukę czytania. Postanowiła wtedy spróbować połączyć literki z piosenką. Wykorzystując znane wszystkim piosenki, zaproponowała metodę nauki, która okazała się niezwykle skuteczna.

W Polsce metoda ta została opracowana przez prof. Martę Bogdanowicz w 1985 roku, która przez wiele lat pracowała z dziećmi w różnym wieku — w przedszkolu, szkole, ośrodkach dedykowanych dzieciom z autyzmem i niepełnosprawnością intelektualną.

Metoda Dobrego Startu — na czym polega?

Założenia Metody Dobrego Startu skupiają się na usprawnieniu i koordynacji, integrowaniu funkcji wzrokowo-słuchowo-ruchowych, a także na wzajemnej ich integracji. Są to funkcje biorące udział w nauce czytania i pisania. Zabawy i ćwiczenia dopasowane w ramach Metody Dobrego Startu pomagają w eliminowaniu pojawiających się trudności szkolnych już na początku edukacji, w pierwszych etapach nauki. Można zatem traktować je jako zajęcia wyrównawcze, wspomagające naukę, ale również jako zapobiegające wystąpieniu ewentualnych trudności. Metoda pełni także rolę stymulującą prawidłowy rozwój psychomotoryczny dzieci.

Metoda Dobrego Startu — ćwiczenia

Metoda Dobrego Startu skupia się na trzech najważniejszych elementach — słuchu, wzroku i ruchu (tzw. motoryka). Zajęcia według tej metody składają się z 3 etapów. Rozpoczynają się od zajęć wprowadzających — są to zabawy ruchowe i przy muzyce, nauka słów piosenek i uczenie trudniejszych słów, dzielenie ich na sylaby itp. Następnie zaczynają się zajęcia właściwe, dzielące się na ćwiczenia ruchowe, ruchowo-słuchowe i ćwiczenia ruchowo-słuchowo-wzrokowe.

Ćwiczenia ruchowe polegają na zabawach ruchowych dopasowanych do słów piosenek. Podczas ćwiczeń zaangażowana jest w pierwszej kolejności motoryka duża, a następnie motoryka mała.
W czasie ćwiczeń ruchowo-słuchowych dzieci wystukują rytm słyszanej piosenki i mogą np. rzucać do siebie balonem czy piłką w momencie, gdy padnie określone słowo w piosence.

Ćwiczenia ruchowo-słuchowo-wzrokowe polegają na odtwarzaniu ruchem rozmaitych wzorów graficznych, np. liter albo figur geometrycznych. Można to robić palcem w powietrzu lub "rysować" na tackach z jakąś zawartością — np. kaszą. Wszystko odbywa się w rytmie śpiewanej piosenki. Są to ćwiczenia angażujące wiele zmysłów jednocześnie.

Zajęcia kończą się ćwiczeniami o charakterze wokalno-rytmicznym, a także ćwiczeniami relaksacyjnymi, takimi jak masaż czy ćwiczenia oddechowe.

Rozgrzewka — jak prawidłowo wykonać rozgrzewkę? (FABRYKA SIŁY)